خاطره ای از یار سفر کرده :ارسال بهترین کمک غذای ممکن برای بسیجیان آموزشی

علی اصغر باقری
در سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۲ که در مرکز آموزش شهید بهشتی یزد (باغ خان) و بوستان ولایت فعلی به عنوان مربی در خدمت نیروهای بسیجی و سپاهی بودم هر از چند گاهی چهره ای که قبلاً آوازه ای از او شنیده بودم به مرکز آموزش آمده و در جریان آموزش نیروها و مشکلات آنها قرار می گرفتند. و ایشان حضرت آیت الله سیّد جواد مدرسی که مدتی امام جمعه موقت یزد بودند. از آنجا که کادری که در اوایل سال ۶۰ مرکز آموزش را با مدیریت برادر فخرالساعه و شهید حسن رشیدی به دست گرفته بود با همتی بلند به دنبال افزایش پذیرش نیروی آموزشی و پاسخگویی به استقبال گسترده بسیجیان به آموزش بود و از طرفی بعضی از کسانی که از اداره ای دیگر به سپاه مأمور شده و مسئولیتی در سپاه در امر تدارکات داشته مخالف این روند بودند (خوشبختانه چنین کسانی پا به جبهه نگذاشتند)لذا تنها کاری که می توانستند بکنند کارشکنی و عدم تأمین خوراک مناسب برای نیروهای آموزشی به بهانه های مختلف بود چرا که غالباً نیروهای پذیرش شده از استانهای دیگر از جمله تهران می آمدند لذا جیره غذایی شان به همراه نیروها نمی آمد. ما هم که مربی بودیم شب و روز نداشتیم و سخت مشغول برنامه های آموزشی و نمی توانستیم کاری بکنیم. اما می دیدیم که نیروها با آن همه فعالیت بدنی از نظر غذایی تأمین نمی شوند.

یکبار که حضرت آیت الله سیّد جواد مدرسی به پادگان آمده بودند این را فرمودند: آیا به اینها آموزش نظامی خوب می دهید؟ و اضافه کردند: اینها نیامدند اینجا حمد و سوره شان را درست کنند!! که بنده خدمتشان در خصوص سلاح هایی که آموزش می دهیم توضیح دادم که بیش از آنچه که یک آموزش عمومی نیاز دارد در زمینه سلاح و تاکتیک و تخریب فراگیری دارند و این یک واقعیت بود. اما خدمتشان هم در خصوص کمبود مواد خوراکی و عدم تأمین لازم گلایه کردم که بعد از رفتنشان و پس از یکی دو روز یک وانت از خرماهای بسیار عالی پیارم که در حصیرهای محلی بود برای پادگان فرستادند که ما هم تا آن موقع خرما به این کیفیت و خوبی ندیده بودیم و کمک بسیار زیادی در امر تغذیه نیروهای آموزشی شد و از آن پس برای غالب دوره های آموزشی ایشان از این خرماها ارسال می کردند.